Bohaterką książki jest Lena - zarażona, a raczej zakochana. Kto czytał "Delirium", wie o czym piszę. Delirium to miłość, a miłość to grzech, to choroba. Właśnie nią została "zarażona" Lena w pierwszej części. Na kartach „Pandemonium” spotykamy Lenę, która ucieka w Głuszę i tam znajduje azyl i "rodzinę", Jednak nowa Lena straciła coś co było sensem jej życia przez ostatnie tygodnie... Aleksa. Uczy się żyć bez niego, wspólnie z nowymi przyjaciół prowadzi normalne życie, które jest przykrywką. I nagle jeden dzień, jedno wydarzenia wywraca jej świat do góry nogami - poznaje Juliana - wroga. Ale czy na pewno Julian jest wrogiem? Z początku tak, bo burzy ład i porządek do którego Lena już przywykła. Razem z nim Lena wpada w tarapaty, z których mogą wyciągnąć ją tylko przyjaciele. Nie zdradzę co jeszcze jest w tej części, ale dodam, że Lenę zaskoczy spotkanie z pewnymi osobami i okaże się, że umarli wcale nieumarli... Z pewnością przeczytam następną część tej trylogii.
